Verbum

◎ Мындра ₁ ’бруква’ (маг., Мікуц.). Няясна.

◎ Мы́ндра ₂ ’модніца’ (пруж., Сл. Брэс.); з укр. миндра ’тс’, якое з малд. мындру, рум. miridru ’пышны, прыгожы’ < ст.-слав. мѫдръ ’мудры’ (ЕСУМ, 3, 402).