Мы́йніца1 ’начынне для мыцця’ (горац., Др.-Падб., Нас.). З польск. myjnica ’таз’. Пазней развілося значэнне ’рукамыйнік’ (Гарэц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)