◎ Мярэшчыцца, мерэшчыцца ’здавацца, уяўляцца’ (браг., З нар. сл.; в.-дзв., Шатал.; ТС). З рус. мерещиться ’тс’, якое з прасл. merk‑sk‑ (Бернекер, 2, 38; Фасмер, 2, 603).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)