Verbum

◎ Мя́дліца ₁ ’мялка’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. międlica ’тс’. г

◎ Мядлі́ца ₂ ’мятліца, метлюжок звычайны, Poa trivialis L.’ (рагач., Мат. Гом.). Да мятліца (гл.). Мена т > д выклікана звонкасцю санорных.