Лупляке́ ’маслякі’ (дзятл., Сл. ПЗБ), лупякі́, лупяке́ ’тс’ (лід., навагр., дзятл., там жа; навагр., Сцяшк.). Да лупі́ць1. Параўн. таксама лупе́нік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)