Лубня ’сасуд з лубу і мера для мёду’ (Гарб.), Да луб 1 (гл.). Аб суфіксе ‑ня гл. Сцяцко (Афікс. наз., 165).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)