Людзя́чы ’ўдалы, добры’ (ваўк., Сцяшк. Сл.), кам. людя́чый (Сл. ПЗБ) з суфіксам ‑яч‑ы, як дзіця́чы. Да лю́дзі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)