Лёзны1 ’ласкавы, ветлівы’ (глыб., паст., в.-дзв., Сл. паўн.-зах.). Генетычна роднаснае з літ. liúožti ’паважаць’ (Грынавецкене, Сл. паўн.-зах., 2, 649).

Лёзны2 ’пусты, свабодны’ (Бяльк.). Да лёз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)