Verbum

Лэйбік ’безрукаўка’ (Малч.). З польск. lejbik ’жакет’, якое з ням. Leibchen ’станік, карсет’, — магчыма, праз ідыш. Аналагічныя запазычанні ёсць у іншых слав. мовах: чэш. lajblík, lajbik, славац. lajblík, lajbeľ серб.-харв. lájbac, якія з баварск. Leibel ’тс’.