Ламанта́, ломанта́ ’балбатун’ (кобр., Нар. лекс.). Да лямантава́ць (гл.). Рэгіяналізм, утвораны пры дапамозе суф. агульнага роду ‑а.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)