Лайта ’пляткарка’ (Марц.). Відавочна, з літ. *lojta, якое можна рэканструяваць паводле lojimas < zlóti ’балбатаць, нагаворваць, плявузгаць’ (па ўзору nespėjimasnespėta). Суф. ‑t‑a уласцівы балтыйскім мовам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)