Ла́дан ’пахучая смала, якая выкарыстоўваецца для абкурвання’ (ТСБМ). Укр., рус.ладан, ст.-рус.ладанъ, якое з грэч.λάδανον ’ладан’ < ст.-грэч.λήδανον, іан. λάδανον ’араматычная камедзь з куста’, λῇδος < араб.lādan (Фасмер, 2, 447; Бернекер, 1, 682). Сюды ж ладанка ’торбачка з ладанам’, ’пасудзіна, у якой спальваюць ладан’ (ТС). Параўн. лаўда́н.