Кукшы́н1 ’збан з ручкай’ (Бяльк.). Да каушын з асіміляцыяй зычных.

Кукшы́н2 ’кукса, род жаночай прычоскі’ (Мат. Маг.). Да куклай (гл.) і пад уплывам кукшын© (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)