Кру́шня1 ’схіл гары з плоскімі выступамі’ (Яшк.). Гл. крушня2.

Кру́шня2 ’куча камення’ (ТСБМ, Федар., Яшк., КЭС, лаг., Сцяшк., Сл. паўн.-зах.). Ст.-бел. крушня ’тс’, якое з літ. krū́snis ’тс’ (Булыка, Запазычанні, 179).

Кру́шня3 ’пажарышча’ (Мат. Гом.). Гл. крушня2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)