Verbum

Кляшчо́тка ₁ ’расшчэпленая палка для сціскання чаго-небудзь’ (Нас.), ’ільнамялка’ (Мат. Гом.). Да клешчыць (гл.). Утварэнне на ‑отка (Сцяцко, Афікс. наз., 62).

Кляшчо́тка ₂ ’трашчотка’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Кантамінацыя папярэдняга з трашчотка.

Кляшчо́тка ₃ ’ляшчоткі’ (ТСБМ, Бяльк.). Гл. кляшчотка ₁ і ляшчоткі.