Кля́па 1 ’борт (у адзенні)’ (Сл. паўн.-зах., Нар. сл., Др.-Падб., Сцяшк., Сцяц.). Праз польск. klapa з ням. Klapp ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 488).
Кля́па 2 ’крышка’ (Яруш.). Да папярэдняга слова.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)