◎ Кары́ціна ’пакацістая упадзіна паміж двума ўзгоркамі’ (Яшк., Нар. сл.), да карыта (гл.). Суфіксацыя на ‑іна ў функцыі сінгулятыўнасці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)