Бурэ́ніць. Гл. буры́ць 2. Дзеяслоў бурэ́ніць узнік з формы буры́ць далучэннем «экспрэсіўнага» дзеяслоўнага суфікса ‑эн‑, вядомага амаль ва ўсіх славянскіх дыялектах.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)