Аўчы́на ’вырабленая авечая шкура’, рус.овчина, польск.owczyna, серб.-харв.о̀вчина ’вялікая аўца’ і ’аўчына’. Ад ovьka, параўн. літ.avikíena (Траўтман, 20, адносна ўтварэнняў такога тыпу гл. Атрэмбскі, Gramatyka, 9–10). Гл. Фасмер, 3, 116; Трубачоў, Происх., 69 і наст.