зрыў (род. зры́ву) м., в разн. знач. срыв;
з. пла́на нарыхто́вак — срыв пла́на загото́вок;
зры́ваў у пра́цы не было́ — сры́вов в рабо́те не́ было
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)