змары́ць сов.

1. утоми́ть, истоми́ть; умори́ть; изму́чить;

далёкая даро́га ~ры́ла яго́ — далёкая доро́га утоми́ла (истоми́ла, умори́ла, изму́чила) его́;

2. одоле́ть; смори́ть;

ы́ў сон — одоле́л (смори́л) сон;

ы́ла спёка — смори́ла жара́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)