згарэ́ць сов., в разн. знач. сгоре́ть;
ха́та ~рэ́ла — дом сгоре́л;
за зіму́ ~рэ́ла мно́га дроў — за́ зиму сгоре́ло мно́го дров;
сыро́е зе́рне ў засе́ку ~рэ́ла — сыро́е зерно́ в за́кроме сгоре́ло;
◊ з. ад со́раму — сгоре́ть со стыда́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)