зблы́таць сов., в разн. знач. спу́тать; (принять одно за другое — ещё) перепу́тать, смеша́ть;
з. пра́жу — спу́тать пря́жу;
з. паня́цці — спу́тать (смеша́ть, перепу́тать) поня́тия;
з. ву́чня падка́зкай — спу́тать ученика́ подска́зкой;
◊ з. ка́рты — спу́тать (попу́тать) ка́рты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)