затрыма́ць сов.

1. в разн. знач. задержа́ть;

з. даста́ўку — задержа́ть доста́вку;

з. дыха́нне — задержа́ть дыха́ние;

з. злачы́нца — задержа́ть престу́пника;

2. (движение, рост, развитие) задержа́ть, заме́длить;

3. (прекратить движение) задержа́ть, останови́ть;

з. аўтамашы́ну — задержа́ть автомаши́ну;

на даро́зе мяне́а́ў мой тава́рыш — на доро́ге меня́ задержа́л (останови́л) мой това́рищ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)