засну́ць сов., прям., перен. засну́ть, усну́ть;
по́зна з. — по́здно засну́ть (усну́ть);
прыро́да ~ну́ла зімо́вым сном — приро́да засну́ла (усну́ла) зи́мним сном;
◊ з. ве́чным сном — засну́ть после́дним (ве́чным) сном
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)