запарушы́ць сов.

1. (глаза) засори́ть; запороши́ть;

2. см. зацерушы́ць 1;

◊ во́ка не запару́шыць — воды́ не заму́тит; му́хи не оби́дит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)