заня́ць сов.
1. в разн. знач. заня́ть; (не дать скучать — ещё) развле́чь; поразвле́чь;
з. кватэ́ру — заня́ть кварти́ру;
з. го́рад — заня́ть го́род;
з. паса́ду дырэ́ктара — заня́ть до́лжность дире́ктора;
з. ме́сца ў пе́ршым ра́дзе — заня́ть ме́сто в пе́рвом ряду́;
з. супрацо́ўнікаў рабо́тай — заня́ть сотру́дников рабо́той;
з. шыро́кі прако́с — заня́ть широ́кий проко́с;
абмеркава́нне пыта́ння ~няло́ цэ́лую гадзі́ну — обсужде́ние вопро́са за́няло це́лый час;
з. гасце́й — заня́ть (развле́чь, поразвле́чь) госте́й;
2. нача́ть гнать (собирая в стадо);
пасту́х ~няў каро́ў — пасту́х на́чал гнать коро́в;
◊ дух (духі́) ~няло́ — безл. дух за́няло (захвати́ло);
мо́ву ~няло́ — безл. лиши́лся да́ра ре́чи
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)