заключа́цца несов.
1. (в чём-л.) заключа́ться; состоя́ть;
спра́ва ~ча́ецца ў насту́пным — де́ло заключа́ется в сле́дующем;
эстэты́чнае хараство́ ~ча́ецца ў тым... — эстети́ческая красота́ заключа́ется в том...;
2. страд. заключа́ться; соверша́ться; см. заключа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)