заключа́цца несов.

1. (в чём-л.) заключа́ться; состоя́ть;

спра́ва ~ча́ецца ў насту́пным — де́ло заключа́ется в сле́дующем;

эстэты́чнае хараство́а́ецца ў тым... — эстети́ческая красота́ заключа́ется в том...;

2. страд. заключа́ться; соверша́ться; см. заключа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)