закарце́ць сов., безл., разг., неодобр. си́льно захоте́ться;
яму́ ~це́ла сяго́ння пае́хаць у го́рад — ему́ си́льно захоте́лось сего́дня пое́хать в го́род
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)