заду́маць сов.

1. заду́мать, замы́слить;

ён ~маў збе́гчы — он заду́мал (замы́слил) сбежа́ть;

2. (мысленно выбрать что-л.) заду́мать;

з. лік — заду́мать число́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)