вырыва́ць I несов.

1. вырыва́ть, выдёргивать; (зуб — ещё) удаля́ть;

2. перен. вырыва́ть;

1, 2 см. вы́рваць I 1, 2

вырыва́ць II несов. (рылом — о животных) вырыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)