выдзіра́ць
1. (вынимать вколоченное, вросшее) выта́скивать, вырыва́ть, выдёргивать;
2. (отделять, вырывая из чего-л.) вырыва́ть, выдира́ть;
3. выцара́пывать;
1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
выдзіра́ць
1. (вынимать вколоченное, вросшее) выта́скивать, вырыва́ть, выдёргивать;
2. (отделять, вырывая из чего-л.) вырыва́ть, выдира́ть;
3. выцара́пывать;
1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)