вы́біцца
1.
2. (о стёклах) разби́ться;
◊ в. з гра́фіка — вы́биться из гра́фика;
в. з каляі́ны — вы́биться из колеи́;
в. з сіл — вы́биться из сил;
в. на даро́гу — вы́биться на доро́гу;
в. са сну — потеря́ть сон;
в. ў лю́дзі — вы́биться в лю́ди
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)