во́ля
◊ во́льнаму в. — во́льному во́ля;
в. ва́ша — во́ля ва́ша;
дава́ць во́лю — (каму) дава́ть во́лю (кому); потака́ть (кому);
даць во́лю рука́м — дать во́лю рука́м;
жале́зная в. — желе́зная во́ля;
лю́дзі до́брай во́лі — лю́ди до́брой во́ли;
на во́лю лёсу — на во́лю ро́ка; на произво́л судьбы́;
даць во́лю сляза́м — дать во́лю слеза́м;
даць во́лю сваі́м пачу́ццям — дать во́лю свои́м чу́вствам;
твая́ (яго́ і г.д.) до́брая в. — твоя́ (его́ и т.д.) до́брая во́ля;
па до́брай во́лі — по до́брой во́ле;
апо́шняя в. — после́дняя во́ля;
бо́жая в. (ла́ска) — а) во́ля бо́жья; б) ми́лость бо́жья;
браць во́лю — (над кім) брать во́лю (над кем);
во́льнаму в., шалёнаму по́ле —
языко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)