варо́на ж., прям., перен. воро́на;

варо́н страля́ць (лічы́ць) — воро́н счита́ть; зева́ть по сторона́м;

в. ў паўлі́навым пе́р’і — воро́на в павли́ньих пе́рьях;

в. загуме́ннаябран. о́лух царя́ небе́сного;

бе́лая в. — бе́лая воро́на;

пу́жаная в. і куста́ баі́ццапосл. пу́ганая воро́на и куста́ бои́тся;

страля́ў у варо́ну, а папа́ў у каро́вупогов. ме́тил в воро́ну, а попа́л в коро́ву

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)