узбо́ч

1. нареч. сбо́ку, ря́дом;

ён ішо́ў у. — он шёл сбо́ку (ря́дом);

2. предлог с род. в стороне́ от;

у. на́сыпу стая́ла гру́па людзе́й — в стороне́ от на́сыпи стоя́ла гру́ппа люде́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)