узбо́ч
1. нареч. сбо́ку, ря́дом;
ён ішо́ў у. — он шёл сбо́ку (ря́дом);
2. предлог с род. в стороне́ от;
у. на́сыпу стая́ла гру́па людзе́й — в стороне́ от на́сыпи стоя́ла гру́ппа люде́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)