увільну́ць сов., прям., перен. увильну́ть, ускользну́ть;
у. ад уда́ру — увильну́ть от уда́ра;
у. ад прамо́га адка́зу — увильну́ть (ускользну́ть) от прямо́го отве́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)