утрамбава́ны
1. прич., прил. утрамбо́ванный; уе́зженный, ука́танный;
2. прич. втрамбо́ванный; см. утрамбава́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)