усыпі́ць сов.

1. усыпи́ть;

у. хво́рага пе́рад апера́цыяй — усыпи́ть больно́го пе́ред опера́цией;

у. дзіця́ — усыпи́ть ребёнка;

ну́дная кні́жка ўсыпі́ла яго́ — ску́чная кни́жка усыпи́ла его́;

2. перен. усыпи́ть, осла́бить;

у. пі́льнасць — усыпи́ть (осла́бить) бди́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)