усва́таць сов. (каму; каго, што) прям., перен. сосва́тать;

ёй усва́талі ўдаўца́ — ей сосва́тали вдовца́;

мне хаце́лі ўсва́таць няспра́ўны магнітафо́н — мне хоте́ли усва́тать неиспра́вный магнитофо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)