усё

1. мест. опред., ср., в разн. знач. всё; см. уве́сь;

ад усяго́ сэ́рца — от всего́ се́рдца;

2. в знач. сущ., мн. нет всё;

я на ўсё гато́ў — я на всё гото́в;

ён усяго́ баі́цца — он всего́ бои́тся;

усяго́ патро́ху (патро́шку) — всего́ понемно́гу (понемно́жку);

3. нареч., в разн. знач. всё;

ён у. злуе́цца — он всё се́рдится;

ён у. яшчэ́ ву́чыцца — он всё ещё у́чится;

спра́ва расстро́ілася, і ўсё з-за вас — де́ло расстро́илось, и всё из-за вас;

у. больш і больш змярка́лася — всё бо́лее и бо́лее сгуща́лись су́мерки;

у. чы́ста — всё, как есть;

перш за ўсё — пре́жде всего́;

скарэ́й за ўсё — скоре́е всего́;

валі́ць у. ў адну́ ку́чу — вали́ть всё в одну́ ку́чу;

плю́нуць на ўсё — плю́нуть на всё;

вось і ўсё — вот и всё;

і ўсё — и всё;

на ўсё го́рла — во всю гло́тку;

усі́м сэ́рцам — всем се́рдцем;

больш за ўсё на све́це — бо́лее всего́ на све́те;

у. ро́ўна як — всё равно́ как;

у. адно́ — всё равно́, всё одно́, всё еди́но;

звані́ць ва ўсе званы́ — звони́ть во все колокола́;

па ўсіх пра́вілах маста́цтва — по всем пра́вилам иску́сства;

на ўсё свой час, усяму́ свой час — всему́ своё вре́мя;

як ваўка́ ні кармі́, а ён у. ў лес глядзі́цьпосл. как во́лка ни корми́, а он всё в лес смо́трит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)