урэ́шце

1. нареч. наконе́ц, в конце́ концо́в;

у. ён з’яві́ўся — наконе́ц он яви́лся;

2. вводн. сл. наконе́ц;

гэ́та, у., непрысто́йнаэ́то, наконе́ц, неприли́чно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)