урасці́ сов.

1. прям., перен. врасти́;

ко́рань уро́с у зямлю́ — ко́рень врос в зе́млю;

ха́та па во́кны ўрасла́ ў зямлю́ — ха́та по о́кна вросла́ в зе́млю;

2. зарасти́, порасти́;

двор уро́с траво́й — двор заро́с (поро́с) траво́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)