упрэ́ць сов.
1. в разн. знач. упре́ть;
ка́ша ўпрэ́ла — ка́ша упре́ла;
конь упрэ́ў — ло́шадь упре́ла;
2. (о навозе и т.п.) перегни́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)