упра́віцца
1. упра́виться; спра́виться;
2. (вернуться, сходив, съездив) оберну́ться;
3. успе́ть, поспе́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
упра́віцца
1. упра́виться; спра́виться;
2. (вернуться, сходив, съездив) оберну́ться;
3. успе́ть, поспе́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)