упра́ва I нареч. впра́во
упра́ва II сущ., ж., в разн. знач. упра́ва;
зе́мская ўпра́ва — ист. зе́мская упра́ва;
знайсці́ ўпра́ву на каго́-не́будзь — найти́ упра́ву на кого́-л.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)