умата́ць сов.

1. (наматывая, мотая, уместить в чём-л., на чём-л.) умота́ть;

вялі́кага матка́ ў адзі́н клубо́к не ўмата́ць — большо́й мото́к в оди́н клубо́к не умота́ть;

2. разг. обмота́ть;

у. паку́нак шпага́там — обмота́ть свёрток шпага́том;

3. вмота́ть;

у. напа́рстак у клубо́к — вмота́ть напёрсток в клубо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)