угаво́р, -ру м.

1. угово́р, увеща́ние ср.;

не паддава́цца нія́кім ~рам — не поддава́ться никаки́м угово́рам (увеща́ниям);

2. угово́р; соглаше́ние ср.;

дзе́йнічаць па ўгаво́ры — де́йствовать по угово́ру;

у. даражэ́й за гро́шы — угово́р доро́же де́нег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)