уда́рыць сов., в разн. знач. уда́рить; (повредить ударом) ушиби́ть;
у. па стале́ — уда́рить по́ столу;
у. нагу́ — уда́рить (ушиби́ть) но́гу;
мала́нка ўда́рыла ў дрэ́ва — мо́лния уда́рила в де́рево;
у. у звон — уда́рить в наба́т;
у. па во́рагу — уда́рить по врагу́;
у. у фланг — уда́рить во фланг;
у. па недахо́пах — уда́рить по недоста́ткам;
віно́ ўда́рыла ў галаву́ — вино́ уда́рило в го́лову;
◊ у. па кішэ́ні — уда́рить по карма́ну;
у. па рука́х — уда́рить по рука́м;
у. у галаву́ — уда́рить в го́лову;
па́лец (па́льцам) аб па́лец не ўда́рыць — па́лец о па́лец не уда́рить;
не ўда́рыць тва́рам у гразь — не уда́рить лицо́м в грязь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)