тупі́ца
1. ж. (о тупом топоре, ноже и т.п.) тупи́ца;
2. м. и ж., разг., пренебр. (о человеке) тупи́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)